Querido Damián,
he visto esto en un blog que a veces leo, y me ha recordado La desmesura en el Opus Dei, tu último correo: Pero Epicuro me habla mejor, con su cariciosa voz terrestre, usando con los dioses una actitud también de dios, sereno y viendo la vida a la distancia a que está. Un abrazo!
Carocha
A Palidez do Dia
A palidez do dia é levemente dourada.
O sol de inverno faz luzir como orvalho as curvas
Dos troncos de ramos secos.
O frio leve treme.
Desterrado da pátria antiquíssima da minha
Crença, consolado só por pensar nos deuses,
Aqueço-me trémulo a outro sol do que este.
O sol que havia sobre o Parténon e a Acrópole
O que alumiava os passos lentos e graves
De Aristóteles falando.
Mas Epicuro melhor
Me fala, com a sua cariciosa voz terrestre
Tendo para os deuses uma atitude também de deus,
Sereno e vendo a vida
À distância a que está.
(Fernando Pessoa / Ricardo Reis)